Vakantie aan de Zwarte Zee

Vrijdag 2 september vertrekken we richting de Zwarte Zee. We hebben een hotel geboekt in Kraymorie. Hotel Panorama. Waarschijnlijk ook weer een naam uit een ver verleden. Ten eerste rijden we het hotel twee keer voorbij omdat de naam van het hotel verdwenen is. Ten tweede is ook het Panorama zo goed als verdwenen. Ooit stond dit hotel pal aan het strand. Helaas voor de eigenaars werd er een ander groot hotel, nog dichter aan het strand en voor hun hotel gebouwd. Weg Panorama.

Drie dagen genieten we samen van zon, zee en strand. We bezoeken Burgas dat op 10 km af ligt. Heen te voet, terug met de bus. 1 lev. pp (0,50 ct).

Op maandag 5 september vertrekken we naar Nesebar. Een stad op 36 km van Burgas. Het historische gedeelte “de oude stad”, is gelegen op een klein schiereiland aan de Zwarte Zee.
Hier ontmoeten we Elise (dochter van Arjenne) en Evert (de vriend van Elise). Zij toeren10 dagen door Bulgarije, waarvan 5 dagen samen met ons. Het is fijn om hen na 4 maanden weer te ontmoeten.

Dinsdagochtend maken we een tocht met een Quad. Wat een uitdaging als je dat nog niet hebt gedaan. Gelukkig komen we uiteindelijk weer veilig aan bij de basis. Het is een leuke rit en voor herhaling vatbaar.
De namiddag besteden we aan Kajakken in een dorpje verder op. Ook een uitdaging. Het heeft hier namelijk al 3 maanden niet geregend waardoor het water in de rivier heel laag staat. Gelukkig toch genoeg om een mooie tocht te maken. De quad en het kajakken, worden georganiseerd door Engelse mensen die hier al jaren verblijven en…dit geeft ons inspiratie…. ook wij wonen vlak aan een Rivier(vol water), met leuke Canyons, die na 14,5 kilometer uitmond in de Donau…Aan de overkant, Roemenië. Spectaculair.

Woensdag vertrekken we naar ons huis. E&E zijn de eerste gasten die in onze nieuwe logeerkamer vertoeven. Het is goed gekeurd (op een paar mieren, kikkers en spinnen na… ☺ ).

Donderdag gaan we naar Emen Canyon om deze keer de waterval WEL te vinden. We zoeken en vinden hem. Het is de moeite waard.
Op de terugweg stoppen we nog bij een andere waterval “Kaya Bunar” waar we onze boterhammen nuttigen.
Thuis gekomen beginnen we aan ons pizzadeeg. Pizza in de klei-oven, wordt de nieuwe familietraditie.

Vrijdag is het helaas weer tijd om afscheid te nemen. Verdrietig …leuke dingen gaan zo snel voorbij.

Kleine anekdote: Behalve Elise en Evert, hebben we ook al een Duitse gaste.
Nadia, ook zij is zeer tevreden. Zij is hier op zoek naar huizen te koop. Wij helpen haar hierbij, contacteren mensen (verkopers), spreken met de burgemeester en zijn voor de eerste keer vertalers, Bulgaars-Engels. Jaja. Haha.

We zetten bij dit verslag weer wat foto's maar als je er meer wilt zien ga je best naar onze blog: https://eddyandarjenne.wordpress.com/
Kijk bij Archief en daar vind je al onze verslagen terug.