We zijn terug
Door: Eddy & Arjenne
Blijf op de hoogte en volg EDAR
25 Oktober 2016 | Luxemburg, Stolzembourg
We beslissen om op 1 oktober te vertrekken richting Luxemburg. De laatste week besteden we aan de voorbereidingen. Enkele kleine dingen worden afgewerkt (zoals de bloembak), de tuin klaar voor de winter, hele huis schoonmaken. Die week krijgen we opvallend meer bezoek van onze buurvrouw Yana. Ze vraagt of we werkjes voor haar hebben, helpt ons met noten rapen, haalt ze uit de schil en wast ze. Eigenlijk wil ze gewoon nog heel graag zoveel mogelijk bij ons zijn.
Voor de kamers boven hebben we vier maanden geleden, houten deuren besteld. Aangezien onze slaapkamer al weken “af” is, de vloer op het juiste niveau, kan één van die deuren geplaatst worden, maar het komt er niet van. Telefoontjes, afspraken die niet nageleefd worden en tenslotte wennen we aan het idee dat die deuren voor volgend jaar gaan zijn.
Maar neen, op 30 september, rond 20.30u staat Galip (de schrijnwerker) en zijn medewerker er met onze deur. De deur wordt geplaatst en ze vertellen ons dat zij de volgende morgen terugkomen voor de afwerking. Nog 10 minuutjes werk, zeggen ze. Ja.. dat kennen we.
Aangezien wij van plan zijn om rond tien uur te vertrekken, geeft deze laatste afspraak weer de (on)nodige stress.
Maar neen hoor. Om 8.30u zijn ze aanwezig, werken alles af (in meer dan 10 minuten) en we nemen afscheid. “Tot volgend jaar”.
Een beetje later nemen we afscheid van de rest van de buren en weg zijn we.
We slapen één nacht in Roemenië en één in Duitsland. Maandagochtend vertrekken we voor de laatste etappe, Eddy komt tot de vaststelling dat het misschien tijd wordt om zijn korte broek te ruilen voor een lange en rond 16u komen we toe op onze camping, aan het chalet.
Twee dagen acclimatiseren in Luxemburg en, hop, we vertrekken naar Binderveld. Waar we opnieuw bij onze vrienden mogen vertoeven zodat wij dichter bij onze kinderen zijn.
Een drukke tijd breekt aan, bezoekjes bij onze kinderen en andere familieleden.
Arjenne gaat ook langs op het werk om haar collega’s nog eens te ontmoeten. Het is een heel gepuzzel om alles te organiseren zodat we iedereen kunnen bezoeken op de tijdstippen dat zij vrij zijn. Maar het is gelukt en het was goed om iedereen weer te zien.
Inmiddels zijn we weer thuis in onze chalet. Nu alles klaarmaken voor de reis want woensdag 26 oktober vertrekken we richting Marokko voor een nieuw avontuur. We zien ernaar uit om onze vrienden weer te ontmoeten en onze andere kinderen (de schapen) maar ook naar de oogst van onze 5 olijfbomen. We hopen de pluk eens van dichtbij mee te maken en mee te werken.
Voor de kamers boven hebben we vier maanden geleden, houten deuren besteld. Aangezien onze slaapkamer al weken “af” is, de vloer op het juiste niveau, kan één van die deuren geplaatst worden, maar het komt er niet van. Telefoontjes, afspraken die niet nageleefd worden en tenslotte wennen we aan het idee dat die deuren voor volgend jaar gaan zijn.
Maar neen, op 30 september, rond 20.30u staat Galip (de schrijnwerker) en zijn medewerker er met onze deur. De deur wordt geplaatst en ze vertellen ons dat zij de volgende morgen terugkomen voor de afwerking. Nog 10 minuutjes werk, zeggen ze. Ja.. dat kennen we.
Aangezien wij van plan zijn om rond tien uur te vertrekken, geeft deze laatste afspraak weer de (on)nodige stress.
Maar neen hoor. Om 8.30u zijn ze aanwezig, werken alles af (in meer dan 10 minuten) en we nemen afscheid. “Tot volgend jaar”.
Een beetje later nemen we afscheid van de rest van de buren en weg zijn we.
We slapen één nacht in Roemenië en één in Duitsland. Maandagochtend vertrekken we voor de laatste etappe, Eddy komt tot de vaststelling dat het misschien tijd wordt om zijn korte broek te ruilen voor een lange en rond 16u komen we toe op onze camping, aan het chalet.
Twee dagen acclimatiseren in Luxemburg en, hop, we vertrekken naar Binderveld. Waar we opnieuw bij onze vrienden mogen vertoeven zodat wij dichter bij onze kinderen zijn.
Een drukke tijd breekt aan, bezoekjes bij onze kinderen en andere familieleden.
Arjenne gaat ook langs op het werk om haar collega’s nog eens te ontmoeten. Het is een heel gepuzzel om alles te organiseren zodat we iedereen kunnen bezoeken op de tijdstippen dat zij vrij zijn. Maar het is gelukt en het was goed om iedereen weer te zien.
Inmiddels zijn we weer thuis in onze chalet. Nu alles klaarmaken voor de reis want woensdag 26 oktober vertrekken we richting Marokko voor een nieuw avontuur. We zien ernaar uit om onze vrienden weer te ontmoeten en onze andere kinderen (de schapen) maar ook naar de oogst van onze 5 olijfbomen. We hopen de pluk eens van dichtbij mee te maken en mee te werken.
-
25 Oktober 2016 - 19:59
DANNY :
Ja een drukke tijd voor jullie en alweer terug bijna vertrokken naar Marokko ik zou zeggen wees voorzichtig en alvast een goede reis ,groetjes . -
25 Oktober 2016 - 21:10
Sue:
Been thinking bout you guys. Have a great trip to Mor and be safe.....and have fun. Was great seeing you for the short time that we did!!! We love you guys and are praying for you in all that you endeavor.
Don't forget where Belgium is!!!!!!!!!! xxx -
26 Oktober 2016 - 16:41
Frank En Linda:
We wensen jullie een goede reis.
Frank en Linda -
03 Januari 2017 - 13:00
Janny Verweij:
Ben jij de arjenne van lang geleden uit de Hagedoornstraat?.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
