Ait Atmane

Op zaterdag 26 maart, vertrekken we naar het Atlasgebergte. Naar Ait Atmane, het dorp waar Berbervrienden van ons wonen en waar we regelmatig vertoeven. Een dorp tussen Rich en Errachidia. Lekker rustig, zon, oases, mooie landschappen, heerlijk dus. De poort naar de Sahara noemen ze het daar. Zoals altijd is iedereen weer erg gelukkig dat wij er zijn. We delen wat kleine geschenkjes uit en kleren/schoenen die wij of onze kids niet meer dragen. Daar zijn ze ongelooflijk blij mee.

Zondagmorgen gaan we naar Rich, inkopen doen op de markt (soek). Aangezien de mensen daar weinig hebben en we gratis logeren, betalen wij de groenten en het fruit. Mbarek heeft een schaap geslacht. We eten dus schaap. Brochetten (Saté voor de Nederlanders) van van alles en nog wat. Want het schaap wordt hier van kop tot teen opgegeten. Eddy doet mee, Arjenne heeft maar een hele kleine maag (hahaha). De hele week hebben we ervan gegeten. Lekker maar voorlopig doen we het met kip.

Maandag opnieuw naar Rich, naar de dierenmarkt. Eddy heeft het in zijn hoofd gehaald om schapen te kopen en Mbarek ermee te laten kweken. We hebben in Ait Atmane al een stukje grond met 6 olijfbomen die al wat olijfolie opbrachten. Mbarek bewerkt de grond, zorgt dat de olijven geplukt worden, laat deze persen bij zijn oom. De opbrengst wordt in twee gedeeld. Hetzelfde met de schapen. Verkopen op het moment van het offerfeest wanneer mensen uit de stad veel geld geven voor gezonde schapen.
Helaas vindt Mbarek de kwaliteit van de schapen op dit moment niet goed. Eddy zijn geduld wordt op de proef gesteld. Mbarek legt wel contact met een handelaar. Die gaat de komende dagen voor ons op zoek naar goede kwaliteit schapen (wat dit ook moge inhouden ☺ ).

‘s Middags gaat Eddy naar “het veld” met Mbarek. Het is een oase langs de rivier “ZIZ” waar iedereen lappen grond heeft en van alles en nog wat bewerkt. De velden krijgen water via een ingenieus irrigatiesysteem. Een hoofdkanaal met honderden vertakkingen. Dit houdt wel in dat wanneer er reeds enkele mensen hun veld aan het “bewateren” zijn, voor jou het water te laag kan staan. Wat betekent dat je op een later moment moet terugkomen. Dit bewateren, neemt redelijk wat tijd in beslag.

Dinsdag gaan we vissen. Met de auto rijden we naar een dorp verder in het gebergte. Daarvandaan moeten we te voet de rivier over, om dan een heel eind te wandelen naar een plaats waar veel vis “zou” zitten. Het vissen gebeurt met een lege petfles waaraan draad met haak is bevestigd. Ze gooien de draad in het water, dit rolt van de fles. Het uiteinde zit hieraan vast en de fles wordt in de grond vastgezet tot de vissen bijten. En er wordt wel wat (kleine) vis gevangen. Mohamed een vriend vangt één grote vis. Hij is de enige met een heuse hengel.
Mbarek vindt het zalig om onze moderne rugzak te dragen. Er zit van alles in. We gaan thee maken en tajine. De hele middag blijven we ter plaatse. Mbarek zorgt voor een heerlijke maaltijd met vlees en verschillende soorten groenten. Achteraf drinken we thee, met munt en onwijs veel suiker ☹.
‘s Avonds, belt de handelaar. Hij heeft kwaliteitsschapen gevonden. We spreken af dat we de volgende dag komen kijken of ze voldoen aan de normen van Mbarek.

Woensdagochtend gaat Eddy, op de muilezel (zie foto), naar nog een ander veld. Arjenne blijft in het dorp bij de dames en probeert met Frans, Arabisch, handen en voeten te communiceren. Je kunt je voorstellen dat er wat wordt afgelachen. Stilletjes aan leren we ook wat woorden Berber of wel Amazigh. Het is niet zo simpel hier in Marokko. Het Amazigh dat in Oujda wordt gesproken is niet helemaal hetzelfde als dat wat men in Ait-Atmane spreekt. Er zijn volgens onze vriend 4 dialecten. Begin het dus maar eens te leren!
Woensdagmiddag naar Meski, 15 km voorbij Errachidia, naar de handelaar. De onderhandeling duurt lang, maar tenslotte wordt Eddy de gelukkige eigenaar van 10 schapen. Drie moeders met hun kleintjes. Jongens en meisjes.
De handelaar regelt zelf het transport en ‘s avonds doen de schapen hun intrede in het dorp. We krijgen een stal van een familielid van Mbarek.

Donderdag is de dag waar iedereen naar uitkijkt. We gaan spaghetti eten. Afgelopen zomer heeft Arjenne dit gemaakt voor de broer van Mbarek en zijn vrouw die op dat moment samen met hun 6 jarige zoon in ons huis in Oujda verbleven. Bij nader inzien beslissen we om er macaroni van te maken. Spaghetti eten uit één grote schotel, zoals men hier eet, dat wordt vechten.
1 kilo gehakt, 3 kilo tomaten en 1 kilo macaroni later, smult iedereen van het gerecht dat de meesten nog niet hebben gegeten.

Vrijdag moet er nog weer een stuk land water krijgen, het houdt niet op. Arjenne gaat mee. Omdat we een heel stuk door het water moeten, jaagt Mbarek ons beiden op de muilezel. Leuke rit op de rug van Ines. Zo heeft Eddy haar genoemd.

Zaterdag hebben we een rustige dag, met een bezoekje aan een oom van Mbarek die in het dorp woont. Hij is de oom die de olijfpers heeft waarmee hij in de oogst periode heel wat werk heeft.

Zondagochtend is het tijd voor afscheid. Shokran wa Ila el liqa. Bedankt en tot later.

Na een lange rit van 7 uur zijn we weer thuis in Oujda.

P.S.
Even vergeten, maar belangrijk om te melden. Sinds de aanslagen in Brussel betuigen verschillende mensen, handelaars, vrienden hun medeleven voor België. Naar Aït Atmane nemen we een stuk snelweg tot Guercif. Aan de payage (tol) vertelt de bediende ons dat het hem spijt wat er gebeurd is. Dat hij zelf moslim is en hier niets van begrijpt.
Een uurtje later komen we aan één van de talrijke politiebarrières. We moeten aan de kant. De politieman vraagt niet naar onze paspoorten, hij wil niet weten waar we naartoe gaan. Hij hield ons gewoon tegen (nummerplaat) om zijn medeleven te betuigen en te vragen of met de familie alles in orde is. Dit raakte ons toch wel! De vriendelijkheid en het medeleven.

Hieronder een paar links naar filmpjes die we maakten.

. Ik heb mijn wagen volgeladen:
https://www.dropbox.com/s/mj0gya6rhjn7j55/DSCN2099.MOV?dl=0

. Door het water om te gaan vissen.
https://www.dropbox.com/s/jvo35m41oq21lih/DSCN2149.MOV?dl=0

. Een stukje van de weg die we rijden.
https://www.dropbox.com/home?preview=DSCN2101.MOV

. Het vissen
https://www.dropbox.com/home?preview=DSCN2190.MOV